Sinds een paar weken zul je ons misschien af en toe rond hebben zien lopen op Saksen-Weimar en dus is het tijd voor een voorstelronde. Wij zijn Bart en Barbara en tien jaar geleden leerden wij elkaar kennen tijdens onze studie bewegingswetenschappen in Amsterdam. Na ons afstuderen zijn we naar Engeland verhuisd om daar aan een promotieonderzoek in de biomechanica te beginnen. Barbara kwam terecht in Liverpool en niet veel later kreeg Bart een positie in Sheffield aangeboden. Voor vijf jaar hebben we met veel plezier in het noorden van Engeland gewoond. De combinatie van prachtige natuur, idyllisch platteland, leuke steden en vriendelijke mensen maakte het een prettige omgeving om te wonen. Afgelopen jaar was het echter tijd voor een nieuw avontuur: we hebben de fiets gepakt en zijn in een jaar naar het Midden-Oosten en terug naar Nederland gefietst. Door corona moesten wij helaas onze reis eerder dan gepland afbreken en waren we halverwege maart terug in Nederland.
Een jaar op de fiets geeft voldoende tijd tot nadenken. Tijdens een week lang fietsen door eindeloze graanvelden in Turkije ondervonden we de droogte door landbouwirrigatie en afnemende regenval aan den lijve. We realiseerden ons dat de schaalvergroting in de landbouw een acute bedreiging is voor het klimaat en dat we ons voor een duurzaam initiatief in willen gaan zetten.
Na terugkomst in Nederland zijn we bij een aantal lokale voedselinitiatieven (permacultuurtuinen, voedselbossen en zelfpluktuinen) vrijwilligerswerk gaan doen. Het was puur toeval dat wij tijdens een middag zaaibedden wieden Derk, van NOBS en stichting de Groene Bunker, tegenkwamen. Toen Derk hoorde dat wij naar een project op zoek waren kwam hij met een voorstel: ‘Ik heb in Arnhem nog een oude leegstaande bunker, waar we duurzaam en lokaal voedsel willen gaan verbouwen. Lijkt jullie dat wat?’ Wij waren meteen enthousiast. Het project staat nog in de kinderschoenen en de komende tijd zullen wij gaan onderzoeken of het mogelijk is om op een eerlijke en circulaire manier voedsel te produceren in de bunker. Daarnaast willen we de Groene Bunker betrekken bij initiatieven met en voor de buurt, zoals een pluktuin, een buurtbatterij of regenwateropslag.
We houden jullie graag op de hoogte van de ontwikkelingen via onze website: www.degroenebunker.nl. Vragen en ideeën zijn altijd welkom: wij zijn te bereiken via ontwikkeling@degroenebunker.nl, of spreek ons aan als je ons ziet lopen.
We hopen jullie snel te ontmoeten!
Bart en Barbara
Hallo Bart en Barbara,
Leuk dat jullie je voorstellen!! Naar aanleiding van jullie stukje ben ik erg benieuwd geworden hoe voedsel verbouwen in een donkere bunker duurzaam kan worden gemaakt?? Ik ben helemaal niet thuis in deze materie, dus ik ben oprecht benieuwd.
Hallo Martine,
Wat leuk dat je reageert op ons stukje en dank voor je vraag!
We zijn nog volop in de onderzoeksfase, maar we focussen ons op een circulair model: hierbij gebruiken we reststromen uit de wijk/regio als grondstoffen en hergebruiken we onze eigen reststromen zoveel mogelijk.
Zoals je terecht opmerkt is het in de bunker nogal donker (we hopen de wijk snel te kunnen laten zien hoe donker), maar bijvoorbeeld paddenstoelen groeien juist graag in het donker (of met minimaal licht). Denk hierbij aan champignonteelt in grotten in Frankrijk. Daarnaast gebeurt het ’trekken’ van witlof uit de wortel in het donker: de blaadjes zijn wit, omdat ze op zoek zijn naar zonlicht. Pas als ze dat vinden maken ze bladgroenkorrels aan, vinden ze het niet, dan blijven ze wit.
Verder zijn we zelf ook nog aan het ontdekken wat er allemaal mogelijk is, maar voorop staat dat we gebruik willen maken van de eigenschappen van de bunker: donker, koel en vochtig. In Parijs zit een stadsboerderij in een oude parkeergarage onder een woonflat. Hun website geeft een goed beeld van de mogelijkheden: http://lacaverne.co/.
Ik hoop hiermee voorlopig een antwoord op je vraag te hebben gegeven. Als er meer bekend is, nodigen we jou en de buurt graag uit om een kijkje te komen nemen.
Groeten,
Bart